در ساخت و توليد تندیس و پیکره به طور کلی 3 روش اجرایی وجود دارد:
1) کنده کاری (حجاری): در این روش پیکره تراش کار خود را با توده ای از ماده ی جامد مثل سنگ یا چوب آغاز می کند و در روند کاستن از آن توده به شکل مورد نظر می رسد.
2) شکل دهی: در این روش با افزودن و شکل دادن به ماده، حجم کلی مورد نظر به دست می آید. انواع مواد حجم پذیر چون موم، گچ، گِل و ... را می توان در این روش به کار گرفت.
3) جفت کاری: در این روش هنرمند اجزا تندیس را جداگانه می سازد و گاه قطعات پیش ساخته یا اشیای یافته و آماده را به کمک جوش کاری، لحیم کاری، پرچ کردن، میخ کردن، چسبانیدن و غیره به هم پیوند می دهد تا شکل نهایی کامل شود. بنابراین تندیس با این روش لزوما از یک ماده همگن ساخته نمی شود.
تندیس های ساخته شده به روش های شکل دهی و جفت کاری را می توان با اسلوب قالب گیری و ریخته گری به آثار مقاوم و ماندنی بدل کرد.
در ساخت و توليد تندیس ها هر سه روش به کار می آید اما اغلب از روش سوم یعنی جفت کاری بهره گرفته می شود. دلیل اصلی آن لزوم تکرار تندیس ها است که به جز در موارد استثنایی، تندیس ها به صورت تک ساخته نمی شوند، به همین دلیل اگر تندیس ها به صورت یک تکه هم ساخته شوند، از شکل اصلی یک قالب تهیه می شود و بوسیله ریخته گری و قالب گیری تکرار می شود.
البته پیشرفت فنآوری و ابداع ابزارهای نوین، بسیاری از محدودیت ها را از بین برده است. به عنوان نمونه هنرمند می تواند با استفاده از دستگاه پانتوگراف بوسیله روش کنده کاری یکبار تندیس را بیافریند و تکرار آن را به دستگاه بسپارد. اصول کار پانتوگراف همان است که در کلید سازی برای ساخت یک کلید از روی یک کلید دیگر به کار گرفته می شود. یا اینکه از ابتدا طرح در یک نرم افزار به صورت سه بعدی طراحی می شود و یک دستگاه CNC تراش سه محور، شکل مورد نظر را بوجود می آورد و به هر تعداد امکان تکرار آن را دارد.
یا در حالت دیگر هنرمند با بهره گیری از فنآوری بسیار پیشرفته لیزر و با استفاده از دستگاههای لیزر فلزات و غیر فلزات، قطعات یکسان را در تعداد بالا و با دقت فوق العاده زیاد جهت استفاده در روش جفت کاری در زمان کم آماده می سازد و سپس به مونتاژ قطعات و خلق تندیس ها اقدام می نماید.
با توجه به فلسفه ساخت تندیس و سبک های اجرایی آنها می توان گفت، ساخت و توليد تندیس از سپهر هنر مجسمه سازی فراتر رفته است و در اغلب موارد تندیس حاصل بهره گیری از دست کم سه زمینه هنری یعنی مجسمه سازی، ارتباط تصویری (گرافیک) و طراحی صنعتی است. در مرحله طراحی لزوم ارتباط تصویری با مخاطب در فضای فرهنگی یا تجاری اهمیت طراحی گرافیک تندیس ها را برجسته می کند. طراحی مبتنی بر کارایی در ساخت تندیس اهمیت فراوان دارد که در حوزه طراحی صنعتی تعریف می شود، اما در مرحله اجرا و ساخت، مجسمه سازی و طراحی صنعتی نقش تعیین کننده ای را پیدا می کنند.
مرکز تخصصی طراحی و ساخت تندیس بُعد چهارم، توانسته است با حک و برش انواع غیر فلزات با دقت و سرعت بالا، بهره گیری از تکنیک چاپ چهار رنگ بر روی انواع سطوح و متریال، استفاده از انواع متریال ها اعم از فلزی و غیر فلزی، بهره مندی از طراحان تخصصی، با سابقه و خوش سلیقه در واحد طراحی، کیفیت و تنوعی مثال زدنی را در ساخت و نمایش تندیس و لوح تقدیر های تولیدی خود رقم بزند و بدین ترتیب عنوان (( بزرگترین مرکز تخصصی طراحی و ساخت تندیس )) را از آنِ خود نماید.
اینگونه تندیس ها و لوح تقدیر ها جهت ارائه به غرفه داران در نمایشگاهها، شرکت کنندگان در همایش ها و سمینارها، نفرات برتر و برگزیده مسابقات، کارکنان و پرسنل برگزیده سازمانها و ادارات و شرکت ها، دانشجویان و دانش پژوهان برگزیده، جشن های فارغ التحصیلی، فرزندان برگزیده پرسنل سازمانها، ادارات و شرکت ها، میهمانان خاص و ... مناسب می باشند.
